எட்டே கால் - ஒரு கதைக் கவிதை

வெளியே வெப்பத்தையும்

உள்ளே தட்பத்தையும்

தந்து கொண்டிருந்தது ஏசி ;

உள்ளே வெப்பத்தையும்

வெளியே தட்பத்தையும்

தந்து கொண்டிருந்தது என் நாசி ;

ஏழரைக்கு வருவதாய்

சொல்லியிருந்த  நண்பன் - பிறகு

தள்ளிப்போட்டு தள்ளிப்போட்டு

ஏழரையை எட்டாக்கி

எட்டை எட்டே காலாக்கினான் ;

அதைச் சொல்ல

செல்லில் இரண்டு 

மூன்று காலாக்கினான் ;

அது நவ

நாகரிக இளைஞர்

மொய்க்கும் காப்பித்தோட்டம் ;

எல்லோரும் வந்தனர் 

ஜோடியாக ;

நான் மட்டும் நின்றேன்

தனியாக ;

வயதான காவலரும்

வயதாகாத காற்றுமே

எந்தன் துணைகள் ;

என் செய்வதென்று

தெரியவில்லை ;

எட்டே கால் அடிக்க - இன்னும்

எண்பது நிமிடங்கள்

இருந்ததால் என்

இரண்டே கால்

கொண்டு அங்கும்

இங்கும் உலாவினேன் ;

அலைந்த மனது 

உலைந்தது ;

உலைந்த மனது

அலைந்தது ;

அருகிலிருந்த படிக்கட்டில்

சிறிது உட்கார்ந்து - கொஞ்சம்

நேரத்தைத் தின்றேன் ;

பிறகு செல்லுக்குள்

சென்று விளையாடி - கொஞ்சம்

நேரத்தைக் கொன்றேன் ;

ஆமையாக ஊர்ந்த

நேரம் திடீரென்று

ஓட்டுக்குள்ளே தன்னை 

இழுத்துக் கொண்டது ;

அய்யகோ என்றேன் ;

பின் மறுபடியும்

வெளியே வந்து

வழக்கம் போல்

ஊரத் தொடங்கியது;

அது ஊரினும்,

என்னுள்ளே - மெல்ல

மெல்ல சலிப்பு

ஊறத் தொடங்கியது;

எட்டே காலுக்கு

இன்னும் அறுபது 

நிமிடங்கள் இருந்தன ;

எதிரே பார்த்தேன் ;

ஒரு தனியார்

வங்கியின் ஏ.டி.எம் இருந்தது ;

அருகிலேயே ஒரு

தனியார் பிச்சைக்காரன் இருந்தான் ;

காண்பதற்குச்  சிரி(ற)ப்பாக இருந்தது ;

சாலையில் வாகனங்கள்

அதிகமாக இருந்தன ;

மனிதர்கள் குறைவாகவே

இருந்தார்கள் ;

அது

மாலை இரவாக

மாறிக் கொண்டிருந்த

நேரம் ;

கறுப்புப் போர்வையைப்

போர்த்துக் கொண்டிருந்தது

வானம் ;

அந்த 

வானத்தைப் பார்த்தேன் ;

உடுக்கள் சிரித்தன ;

நானும் பதில் சிரித்தேன் ;

யாருக்கும் காத்திராமல்

மேகங்கள் சென்று

கொண்டே இருந்தன ;

மேகத்துக்குச் செல்லும்

நேரம் என்

தேகத்திற்குச் செல்லவில்லையே

என்று அயர்ந்தேன் ;

அயர்வு போனதும்

பூமியைப் பார்த்தேன் ;

பூமியைக் காலாரக்

கண்டதுண்டு - ஆனால் 

அப்போது தான் 

கண்ணாரக் கண்டேன் ;

பூமிக்கும் நமக்கும்

எத்தனை தடைகள் ?!!

சாலை மட்டுமா ? 

நம் காலை 

அலங்கரிக்கும் செருப்பும் 

அல்லவோ தடை ?

எட்டே காலடிக்க

இன்னும் நாற்பது

நிமிடங்கள் இருந்தன ;

காற்று வீசிப்

பார்த்திருக்கிறேன் - அன்று

தான் காற்று

பேசிப் பார்த்தேன் ;

என்ன அழகாகப்

பேசியது தெரியுமா ?

பாவம், காற்றுக்காக

யாரும் நேரம்

ஒதுக்குவதே இல்லை ;

அதனால் அன்று

நான் ஒதுக்கினேன் ;

காற்று நம்மை

ஒதுக்கி விட்டால்

என்னாகுமென்று யோசித்தேன் ;

அதிர்ந்து போனேன் ;

காற்றுக்குக் கால்

என்றொரு பெயருண்டு ; என்னோடு

பேசியதால் அதற்கு

வாய் என்று பெயர் வைத்தேன் ;

எட்டே காலடிக்க

இன்னும் இருபது

நிமிடங்கள் இருந்தன ;

சன்னமாக சில

காகங்களின் குரல்

கேட்டது எனக்கு ;

நீ இரவில் 

கூட கரைவாயா ?

என்று வியந்தேன் ;

அதன் கூட்டுக்குள்

என்ன நிலவரமோ ?

"கூட்டுக்" குடும்பம் 

என்றாலே பிரச்னை

தான் போலும் ;

சற்று மேலே

பார்த்தேன்;

சடசடவென்று ஒரு 

வெளவால் பறந்தது ;

பின்னாடியே போனேன் ;

கொஞ்ச தூரத்திற்குப்

பிறகு ஒரே கும்மிருட்டு ;

அது போய்விட்டது - என்னால்

போக முடியவில்லை ;

வெளவால் பெரிய 

திறமைசாலி தான் ;

இருட்டு வந்தாலே

பயம் மனிதர்க்கு ;

இருட்டு வந்தாலே

ஜெயம் வெளவாலுக்கு ;

நம்மைச் சுற்றி

எத்தனை அற்புதங்கள் ;

மனிதனுக்கு மேலே

எத்துணை அதிசயங்கள் ;

அக்கணத்தில் அப்படியே

ஓரெண்ணப் பெருவெளியில்

தொலைந்து கொண்டிருந்தேன் ;

அவ்வமயம் நண்பன் 

"பாம் பாம்" என்று

ஹாரன் அடித்து

"ஹாய் மச்சி

சாரி டா 

கொஞ்சம் லேட்டாயிடுச்சு " 

என்று சொல்லி 

வண்டியிலிருந்து இறங்கினான் ;

அய்யய்யோ,

எட்டே கால்

வந்து விட்டதே

என்று உடைந்து போனேன் ;