இரவு

இரவே !!

நீண்டு படுத்திருக்கும்

கரிய அரவே !!

நீ எங்கிருந்து வருகிறாய் ?

பகலெனும் புற்றுக்குள்ளிருந்து

வருகிறாயா ?

ஊர் முழுதும்

ஊர்ந்து ஊர்ந்து

போகிறாயே !!

எங்கே ?

போகும் வழியில்

நீ உமிழும்

மாணிக்கம் தான்

மீன்களாய் சுடர்கின்றனவோ ?

ஆளரவம் இல்லாத

நேரத்தில் ஒரு

நீளரவம் போல்

வருகிறாயே !!

எனக்குத் தெரியும்

அதெதற்கு என்று ;

பாவம் - உனக்குப்

பசிக்கிறது ;

அசுரப் பசி ;

பேதாபேதமின்றி எல்லோரையும்

அப்படியே விழுங்குகிறாயே ?

ஏன் ?

புரிகிறது எனக்கு ;

பாம்புகள் எல்லாம்

விழுங்கித் தானே

உண்ண வேண்டும் ;

பூமியில் உள்ள

"நல்" பாம்பு கடிக்கும் ;

வானிலே உள்ள

"அல்" பாம்பு விழுங்கும் ;

நீ

எல்லாவற்றையும் விழுங்குகிறாய்

வெளிச்சம் தவிர ...

ம்ம்ம்....

உனக்கு அது

ஒவ்வாதோ ?

உண்மை தான் .....

வெளிச்சம் வந்தால்

நீ மறைந்து போகிறாய் ;

அழிந்து போவதில்லை ;

நெருப்போடு சேர்ந்த எதுவும்

நெருப்பாவது போல்

உன்னோடு சேர்ந்த எதுவும்

கருப்பாகி விடுகிறதே !!

கருப்பாகி உன்னில் ஒரு

உறுப்பாகி விடுகிறதே ;

இருட்டில் நடக்கையில்

குழியும் ஒன்று தான்

மூடியும் ஒன்று தான்

எறும்பும் ஒன்று தான்

பாம்பும் ஒன்று தான்

யானையும் ஒன்று தான்

பூனையும் ஒன்று தான்

அரசனும் ஒன்று தான்

ஆண்டியும் ஒன்று தான்...

எங்கும் கருப்பு , எதிலும் கருப்பு

அடடா என்ன விந்தை இது !!

இதை உணரவைத்த

இராவே !!

முற்றும் அறிந்த ஞானி நீ ;

ஞாயிறு ஒருப்பெருஞ்ஜோதி,

நீ கருப்பெருஞ்ஜோதி ;

ஆனால் ஒரு ஆச்சரியம்.....

இந்த ஜோதி

யாவரையும் குருடாக்கி விடுகிறதே !!

நீ வந்தால்

குன்றிமணி ஒளியின்றி

இரண்டடி முன்னால்

எடுத்து வைக்க ஏலுமா ?

உன்னைக் கண்டால்

எவர்க்கும் பயம் ;

பூமியில் உள்ள

கறுப்பினத்தைக் கண்டு மக்கள்

ஒடுக்குவர் ;

வானத்தில் உள்ள

கறுப்பினத்தைக் கண்டு மக்கள்

ஒடுங்குவர் ;

வெண்ணிற மேகமும் உன்னருகே

மைந்நிற மேகமாய்த் தெரிகிறதே ;

உனக்குள்ளும் ஒளி உண்டோ ?

பகலின் பல சத்தங்கள்

உனக்குள் அடங்கி விடுகிறதே !!

பல மொழிகள்

தெரிந்த மௌனி நீ ;

பகலுக்கு பகலவன் தேவை ;

உனக்கு நிலவு தேவையா ?

இல்லை ;

ஆரையும் சாரா அம்சமே

உன் சாராம்சம் ;

நீ திரளத் திரள

உலகம் சொக்குண்டு துயில்கிறதே ;

ஆதலால் ஒரு

மந்திரவாதி நீ ;

தேவன்

மனிதனைப் படைக்கையில்

உன்னையும் கேட்டுத்தான்

படைத்து முடித்தானோ ?

எது எப்படியோ...

என் கேள்விகள்

நீண்டு கொண்டே இருக்கும்

உன்னைப் போலவே !!

பதில் தேவையில்லை,

கேள்வி கேட்கும்

சந்தோஷமே போதும் ;

இரவே !! இப்போது

நான் விடை பெறுகிறேன் ;

மீண்டும் சந்திக்கிறேன்

உன்னைக் "கேள்விகளோடு" மட்டும் ;